De eerste game van een Braziliaanse studio, Deathbound, is een nieuwe Souls-achtige zoals er de afgelopen jaren al veel zijn geweest. Onderscheidt deze nieuwe productie zich van de concurrentie? Het biedt in ieder geval een aantal originele ideeën.
Het Braziliaanse team Trialforge Studio heeft onlangs zijn eerste productie uitgebracht. Deathbound is een op Souls geïnspireerde actie-RPG waarin nieuwe dingen worden geprobeerd. Hoewel er inmiddels genoeg spellen in het genre op de markt zijn, belooft dit onderwerp ons een Souls-achtig spel te laten spelen waarin we als verschillende personages spelen.
Het universum van Deathbound is een soort Souls.
Het Deathbound-universum is een bijzondere mix van een hedendaagse setting en meer klassieke fantasy gebaseerd op ridders en magie. In deze wereld waar de samenleving uit elkaar valt, botsen twee clans, de ene gebaseerd op geloof en de andere op wetenschap. De kerk aanbidt de godin van de dood en is in conflict met de leden van de cultus van het leven, die het eeuwige leven proberen te verkrijgen door middel van technologie. Hoewel we aanvankelijk de rol van Therone spelen, een ridder die trouw is aan de Kerk, sterft hij al snel. Om mysterieuze redenen blijft zijn essentie achter in de wereld van de levenden en moet hij zijn bestaan delen met andere zielen.
Het universum mengt hedendaagse settings met meer klassieke fantasy.
Verrassend genoeg is het spel erg verhaalgedreven en biedt hij regelmatig verhalende passages tijdens het avontuur. Elk personage dat we spelen wordt ontwikkeld door middel van herinneringen. Helaas zijn maar weinig van onze hoofdpersonen erg memorabel, en hetzelfde geldt voor het script, dat op de lange duur nogal teleurstellend blijkt te zijn, en voor het universum, dat soms de details mist die nodig zijn om er volledig in te kunnen investeren.
Deathbound is dus een Souls-achtige zoals we die vaak zien. Het is een actie-RPG geïnspireerd op de producties van From Software, met een aantal van de inmiddels bekende mechanics van het genre. Langzame gameplay, een vaak verhoogde moeilijkheidsgraad, een ervaringssysteem dat onze buit achterlaat op de plek waar we sterven… De clichés van het genre zijn erg aanwezig, ook al biedt Deathbound een paar originele ideeën die de ervaring een beetje fris maken.
De “Souls”-ervaring wordt op zijn kop gezet door nieuwe ideeën.
Zoals eerder uitgelegd, belichamen we niet slechts één personage, maar de essentie van verschillende individuen. De zeven hoofdrolspelers in de game worden in de loop van het avontuur ontgrendeld en vervolgens gebruikt om een team van vier personen te vormen, zodat we tussen elk van hen kunnen wisselen wanneer we maar willen, zelfs tijdens gevechten. De leden van ons team hebben uiteraard hun eigen vaardigheden en hun gameplay is gebaseerd op de verschillende klassen die gewoonlijk in dit soort titels voorkomen (ridder, moordenaar, magiër, enz.). Elke hoofdpersoon heeft ook zijn of haar eigen levensbalk, onafhankelijk van de anderen, maar er hoeft maar één van de vier personages te sterven om ons terug te sturen naar het laatste savepunt, in dit geval de Phylacteries. Merk op dat de levens- en uithoudingsvermogenbalken ook volledig aan elkaar zijn gekoppeld, omdat het verliezen van leven ook een afname van ons maximale uithoudingsvermogen betekent.
Er zijn verschillende andere mechanieken aan dit systeem toegevoegd om ons te dwingen vaak van personage te wisselen en onze aanpak te variëren. Door te vechten kunnen we wat leven in reserve houden voor onze teamgenoten, maar het belangrijkste blijft het gebruik van de synchronisatiemeter. Deze vult zich tijdens het vechten en kan worden opgebruikt door verschillende acties uit te voeren terwijl je van personage wisselt. Als je net na een aanval wisselt, kun je je aanval direct opvolgen met het gekozen personage of een krachtigere aanval uitvoeren als de synchronisatiemeter vol genoeg is. Dit hulpmiddel werkt ook met dodges, die geen stamina kosten. Het is duidelijk dat Trialforge Studio goed heeft nagedacht over hun concept, en het resultaat is erg overtuigend. De gameplay voelt goed aan, ook al missen de gevechten soms impact.
Natuurlijk krijg je te maken met een aantal agressieve eindbazen.
Deathbound bevat ook een aantal meer traditionele RPG-mechanica, met een levelsysteem waarmee we onze statistieken kunnen verbeteren via een skill tree, vrij te spelen passieve attributen op elk van onze personages en het upgraden van uitrustingen. De plaatsing van de vier personages in ons team is ook belangrijk, omdat het plaatsen van personen met dezelfde ideologieën bonussen oplevert en vice versa. Ondanks deze vele handige systemen blijft het spel vrij moeilijk, hoewel het niet al te veel problemen zal opleveren voor degenen die gewend zijn aan het genre. Het efficiënte levelontwerp is vrij lineair, ondanks de optionele doorgangen die je overal kunt bezoeken.
Terwijl de gameplay overtuigend is, is dat iets minder het geval met de visuals. De decors doen het niet slecht, maar ze maken niet al te veel indruk, terwijl de personages en cinematics duidelijk gedateerd zijn. Hetzelfde geldt voor de vergeetbare soundtrack en het sounddesign, dat vaak impact mist. Misschien mist Deathbound de sterke identiteit die het memorabel zou maken, want de verhaallijn en wereld zijn ook niet memorabel en het avontuur eindigt nogal snel (reken op tien tot vijftien uur om het uit te spelen). Toch is het een goede ervaring voor de eerste titel van deze studio, vooral als je op zoek bent naar een Souls-achtige met een paar originele ideeën.
Conclusie
Souls-achtige games zijn er genoeg en zien er vaak hetzelfde uit, maar een klein Braziliaans team genaamd ‘Trialforge Studio’ is met een debuutproductie gekomen die nieuwe dingen probeert voor het genre. Deathbound is een actie-RPG die zich afspeelt in een universum waar de “Kerk van de Dood” en de “Cultus van het Leven” met elkaar in conflict zijn. We spelen als verschillende overleden personages wiens essenties hetzelfde lichaam delen. Terwijl de Souls-ervaring klassiek blijft en de clichés van het genre overneemt, besturen we een team van vier personages met verschillende vaardigheden. Het is mogelijk om op elk moment tussen onze teamgenoten te wisselen, iets wat in het spel sterk wordt aangemoedigd dankzij een aantal ingenieuze mechanieken. Ondanks de innovatieve ideeën, het levelontwerp en de effectieve gameplay is Deathbound helaas niet zo memorabel. Ondanks de sterke verhaallijn slaagt het er niet echt in om memorabel te zijn. De titel is ook visueel gedateerd en het geluidsontwerp laat ook te wensen over. Dit korte avontuur heeft nogal wat gebreken, maar blijft een originele Souls-achtige die fans van het genre misschien wel zal aanspreken.
Deathbound
Pros
- Een effectieve Souls-achtige
- Nieuwe ideeën die de formule opschudden
- Effectief levelontwerp
- Ontwikkelde hoofdpersonages
Cons
- Teleurstellende verhaallijn en onderontwikkeld universum
- Gevechten die soms impact missen
- Verouderde visuals
- Teleurstellend sounddesign
- Licht kort avontuur