Test – Sam & Max The Devil’s Playhouse: slot van de geremasterde trilogie

Twee jaar na de heruitgave van Beyond Time and Space wordt de Sam & Max-trilogie, oorspronkelijk gecreëerd door de genieën van Telltale, opnieuw afgesloten met de remaster van het derde en laatste seizoen, een favoriet van de fans.

Sam & Max is een monument van point and click. De franchise was een tijdlang eigendom van LucasArts, met de release van Hit the Road in 1993, en zou daarna terugkeren naar Telltale Games, met een trilogie die o zo geliefd was bij de fans. Helaas waren de drie seizoenen die tussen 2006 en 2010 werden uitgebracht de laatste adaptaties van Sam & Max in videogames en was de toekomst van de twee freelance politieagenten meer dan onzeker. Totdat Skunkape Games, een studio bestaande uit voormalige Telltale (en dus LucasArts) medewerkers, drie jaar geleden begon met het remasteren van de trilogie. Een remaster die hier wordt afgesloten met de langverwachte adaptatie van The Devil’s Playhouse.

The Devil’s Playhouse is dus het derde en laatste seizoen van het drieluik dat door Telltale is bedacht. Max stuit op het “Toys of Power”, dat hem tal van psychische krachten verleent, zoals de mogelijkheid om met plasticine de vorm van alles aan te nemen of naar iedereen te teleporteren dankzij… een babyfoon. Dit zijn krachten waar een aantal super schurken jaloers op zijn, waaronder een ruimte gorilla, een oude farao en een leger van Sam’s klonen. Het script is zo maf als je maar kunt wensen, met ideeën die van de planken vliegen en de personages die weer even kleurrijk zijn als altijd. De Sam & Max-stijl waar we zo van hielden in de vorige afleveringen is terug met deze remaster. De Sam & Max touch, maar een scenario dat voor de doorsnee persoon niet makkelijk te begrijpen zal zijn. In het ideale geval heb je al een idee van het universum waarin je bent ondergedompeld voordat je aan deze derde aflevering begint. Het zit overal en er zijn zelfs flashbacks aan het begin van de eerste aflevering, wat het verhaal er niet begrijpelijker op maakt. Maakt niet uit, het is Sam & Max, de scriptschrijvers hebben ons gewend aan deze manier van schrijven en we gaan niet mokkend met plezier terug naar dit seizoen.

De gameplay is min of meer hetzelfde als in het originele spel. Je kunt alleen Sam besturen, Max is “immobiel” en alleen bestuurbaar met zijn superkrachten. De inventaris wordt nog steeds weergegeven door de kartonnen doos, met items die niet kunnen worden gecombineerd, maar alleen kunnen worden geactiveerd met elementen van de omgeving. De besturing van Sam was aangepast voor de console en de PC moest het ermee doen. Je beweegt de politiehond dus niet door in de omgeving te klikken (zoals in seizoen 1 en 2), maar door de muisknop ingedrukt te houden. Er verschijnt dan een virtuele joystick op het scherm en Sam beweegt op basis van de positie van de muis. Het probleem is dat deze bewegingen erg onnauwkeurig zijn en het is niet ongewoon dat onze held tegen muren oploopt. We waren ook erg in de war door de camerawisselingen tijdens het bewegen, maar op zich niets ernstigs.

Dus we hebben het over remasters, niet over remakes. Het verschil is merkbaar, want net als de vorige twee seizoenen pakt dit derde seizoen van Sam & Max gemaakt in Telltale gewoon dezelfde basisbeginselen op als de oorspronkelijke titel. We vinden dus dezelfde gameplay (met een paar aanpassingen) en hetzelfde verhaal, en alleen de graphics zijn verbeterd met een nieuwe game engine. Dit is dezelfde game-engine die al sinds het begin van deze geremasterde trilogie wordt gebruikt, met veel betere graphics dan voorheen. In elke scène van het spel zijn veranderingen te zien. Te beginnen met de personage modellering, die niet langer low-poly is. De belichtingseffecten zijn ook prachtig bijgewerkt, waardoor scènes veel meer diepte en zeer realistische schaduwen krijgen. Tot slot zijn de animaties van de personages, ook herwerkt, veel vloeiender en succesvoller dan in het originele opus.

Aan de linkerkant staan de graphics van het originele spel, aan de rechterkant die van de remaster. Het contrast is opvallend.

Nadelig genoeg betekent dezelfde remaster als de eerste twee seizoenen de onvermijdelijke aanwezigheid van dezelfde gebreken. De ontwikkelaars vonden het bijvoorbeeld niet nodig om Franse nasynchronisatie aan te bieden voor dit derde seizoen. We hebben tenminste de eer van Franse ondertiteling, maar voor vertaalde stemmen zul je terug moeten komen. Iedereen die moeite heeft met Engels zal deze afwezigheid betreuren. Aan de andere kant zullen de die-hard fans al huilen bij het horen van een Franse nasynchronisatie van Sam & Max, want de serie kan alleen worden ervaren met de stemmen van de originele nasynchronisatoren. De prijs is ook nog steeds erg hoog (bijna het dubbele van de titel uit 2010, noot van de redactie) en ligt rond de twintig euro buiten de uitverkoop en andere jaarlijkse kortingen op Steam en co.

.

Conclusie

Door niet aan de inhoud van de titel te raken, maar alleen aan de vorm met een nieuwe game-engine, vereert Skunkape Games ons met de ideale afsluiting van deze Sam & Max-trilogie. Onze twee freelance politieagenten behouden hun heerlijke humor, boordevol referenties, en het script van dit derde opus is een echt succes, ook al zal het niet voor iedereen even makkelijk te begrijpen zijn. Elke aflevering van dit derde seizoen heeft zijn eigen verhaal en zijn eigen superschurk, die onze helden moeten bestrijden met hun luchtige grappen en Max’ nieuw verworven superkrachten. Naast de verhaallijn blijft de gameplay identiek, ondanks een paar minder-dan-optimale aanpassingen van de ontwikkelaars. Die joystick die op het scherm verschijnt als je Sam beweegt door de muisknop ingedrukt te houden, is duidelijk niet onze beste vriend. Aan de andere kant zijn het de graphics die de titel echt onderscheiden. De teams van Skunkape hebben opmerkelijk werk geleverd (hetzelfde als in de eerste twee seizoenen) dat het verdient om volledig te worden gewaardeerd. Schaduwen zijn veel scherper, lichteffecten realistischer en animaties vloeiender. De kers op de taart zou een Franse nasynchronisatie en een iets lager prijskaartje zijn geweest, maar helaas kun je niet alles hebben.

Sam & Max : The Devil's Playhouse

7.4

Gameplay

6.0/10

Content

7.5/10

Graphics

7.0/10

Soundtrack

8.5/10

Finish

8.0/10

Pros

  • Mooi werk geleverd met de graphics, die moderner zijn
  • Amerikaanse nasynchronisatie van uitstekende kwaliteit
  • Eindelijk Franse ondertiteling
  • Sam & Max humor, die de spijker op zijn kop slaat
  • Meer dan tien uur gameplay

Cons

  • Je zult terug moeten komen voor de Franse nasynchronisatie
  • Controls niet altijd perfect
  • Ongerechtvaardigd hogere prijs dan het origineel
  • Scenario dat complex kan lijken voor een nieuwkomer in de saga

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *