Na Electronic Arts en de zeer lucratieve Jedi-saga is het nu de beurt aan Ubisoft om de gigant Star Wars op consoles aan te pakken. De titel werd meer dan drie jaar geleden aangekondigd en volgde op een buitengewone marketingcampagne. Maakt de titel al zijn beloften waar?
Star Wars en videogames hebben een zeer lange liefdesrelatie, die teruggaat tot de jaren tachtig van de vorige eeuw. Sindsdien zijn er bijna honderd titels uitgekomen, over het algemeen met veel bijval van gamers. Van 2013 tot 2023 had Electronic Arts de exclusieve rechten op Star Wars. De overeenkomst tussen Lucasfilm en EA was niet de meest productieve, met slechts vijf uitgebrachte games en een enorme controverse rond de lootboxes voor Star Wars Battlefront. Sinds 2023 kan elke studio echter, als ze dat willen, de aanpassing van de saga aanpakken. Ubisoft heeft precies dat gedaan en Star Wars Outlaws in 2021 aangekondigd voor een verwachte release in de zomer van 2024.
De titel heeft absoluut niets te maken met de laatste videogame-entry’s in de saga. Outlaws rekent af met de Jedi’s en al het andere dat we gewend zijn en richt zich in plaats daarvan op misdaadsyndicaten, smokkelaars en andere outlaws. We volgen de avonturen van Kay Vess, een jonge delinquent die, om het leven te vinden waar ze van droomt, weg uit de sloppenwijken, een reeks misdaden en contracten aangaat met misdaadsyndicaten. Vergezeld door Nix, een soort schattig wezentje, riskeert Kay haar leven tegen tegenstanders die stuk voor stuk gevaarlijker zijn dan de vorige.
Gesitueerd tussen The Empire Strikes Back en Return of the Jedi, dompelt Star Wars Outlaws ons onder in een uniek scenario, zonder de die-hard fan te verliezen, aangezien er veel elementen uit de originele saga terug te vinden zijn. Jabba the Hutt, Han Solo, de Scarlet Dawn (een syndicaat opgericht door Darth Maul), Tatooine, Canto Bight en Kijimii zijn slechts enkele van de namen die bij fans van de films herinneringen oproepen, samen met Massive’s eigen creaties, zoals het zeer succesvolle Toshara, een planeet waar de ergste outlaws van het heelal kunnen opereren. Toegegeven, de ontwikkelaars hebben een titanenklus geklaard door Star Wars-fans de open wereld te bieden waar ze van dromen, terwijl ze zo trouw mogelijk zijn gebleven aan de saga. Zelfs de camerahoeken, de fotografie en de korrel die aan het beeld is toegevoegd, verwijzen naar de films uit de eerste trilogie.
De soundtrack van Outlaws is ook vlekkeloos. De titel is bedoeld als eerbetoon aan John Williams en zijn werk, zonder op enig moment de melodieën te herhalen die we al kenden. De componist is Wilbert Roget II, die al werkte aan Vader: Immortal, maar vooral aan het beroemde Star Wars The Old Republic. De aangeboden melodieën doen denken aan de geest van de saga, terwijl ze de kleine details toevoegen waar alleen Roget II het geheim van heeft. Petje af voor de Franse nasynchronisatie, die van uitstekende kwaliteit is en boordevol popcultuurreferenties zit. Een van de meest memorabele momenten was wanneer Waaka door een officier op een keizerlijk schip wordt gevraagd of het een goede lading is die ons schip vervoert, en hij antwoordt “Maar weet je, ik denk niet dat er zoiets bestaat als een goede of een slechte lading”. Puur genot voor de oren.
Voor de oren, maar niet alleen. We waren herhaaldelijk onder de indruk van de mogelijkheden van Ubisofts Snowdrop-engine, die zijn waarde heeft bewezen met titels als Avatar: Frontiers of Pandora of Tom Clancy’s: The Division. Outlaws is net als deze Ubisoft-benchmarks een lust voor het oog. De passages in de ruimte wisten ons letterlijk te boeien, met prachtige lichteffecten die spelen met de zonsondergangen rond de planeten, en weelderige, sublieme omgevingen op de vijf planeten die worden aangeboden. Niet alles is echter perfect, tussen de lukrake modellering van de mensen, de onnadrukkelijke gezichtsuitdrukkingen, een aantal zeer ongeïnspireerde karakterontwerpen en een aantal zeer saaie landschappen.
Laten we verder gaan met het belangrijkste element van Outlaws, de gameplay. Zoals je hebt begrepen uit de eerste paar regels van deze recensie, draait het grootste deel van het spel om Kay’s relatie met de verschillende misdaadsyndicaten, waarvan er vier zijn. De bekendste is het Hutt Cartel, geleid door Jabba. Daarnaast zijn er nog de Scarlet Dawn, het Pyke Syndicaat en, als nieuwkomer bedacht door Massive, de Ashiga Clan. Deze vier clans werken nauw samen met Kay en geven haar een grote verscheidenheid aan missies om te voltooien. Als ze slaagt, verbetert ze haar relatie met het syndicaat, met het risico dat ze haar relatie met de rivaliserende syndicaten schaadt. Dus je moet verstandig kiezen met wie je omgaat, want goede relaties betekenen voordelen in het territorium van deze kartels. Hoe beter je relaties met een misdaadsyndicaat, hoe meer je toegang hebt tot aantrekkelijke prijzen van aangesloten handelaren, maar dat is niet alles. Sommige gebieden vereisen geen discrete infiltratie meer om binnen te komen, je ontvangt wapens en materiële beloningen en je krijgt steeds interessantere missies. Aan de andere kant, als je relatie met een crimineel rampzalig is, stuurt hij zijn mannen achter je aan en kun je maar beter niet op zijn grondgebied landen, want je zult het niet lang volhouden. Onderweg voel je de enorme invloed van deze kartels op onze hoofdpersoon, maar ook op de open wereld van Outlaws. Zij maken de regels en jij zult met hen moeten samenwerken om credits te verdienen. Je neemt het in Outlaws niet alleen op tegen de kartels, want ook de Empire speelt een belangrijke rol in de titel.
Je zult inmiddels wel begrepen hebben dat je relaties met de syndicaten afhankelijk zijn van een variabele meter. Een meter die toe- of afneemt afhankelijk van je gedrag en … je keuzes. Het zal dus niet ongebruikelijk zijn dat je een missie krijgt en tijdens die missie moet kiezen tussen twee kartels. Je kunt je levenslange ‘vrienden’ verraden of loyaal blijven. Al je keuzes hebben een niet te verwaarlozen invloed op het avontuur, dus het is heel belangrijk om de voor- en nadelen van elk van je beslissingen zorgvuldig af te wegen.
De voortgang van onze heldin hangt ook af van haar relaties met bepaalde personages en de manier waarop je het spel speelt. Er is hier geen sprake van het gebruik van een skill tree waarvan alleen Ubisoft het geheim kent, maar eerder van vaardigheden die je kunt vrijspelen met verschillende achievements. Dit betekent dat we ons niet langer alleen kunnen richten op Exp die we in de loop van voltooide missies moeten verwerven, maar dat we de manier waarop we spelen kunnen variëren door een paar “feats” te behalen.
Nix, de kleine speler in het spel, is een van de grootste spelers in de wereld.
Nix, de kleine viervoeter die ons overal vergezelt, is ook een waardevolle hulp voor onze heldin. Soms helpt hij ons een doorgang te deblokkeren door door muizengaatjes te sluipen om een mechanisme te activeren, soms kan hij een vijand afleiden zodat Kay achter zijn rug kan sluipen of hem gemakkelijker kan uitschakelen. Hij is ook in staat om de zakken te rollen van elke soldaat die we tegenkomen en zelfs vals te spelen tijdens het kaarten met de AI. Het is echt een goed idee van Ubisoft, ook al wordt het herhaaldelijk het slachtoffer van de terugkerende bugs in de titel. Daar komen we later op terug.
Om zijn missies uit te voeren, beschikt Kay over de allernieuwste uitrusting en kan hij een paar handige accessoires maken om de strijd mee aan te gaan. Haar blaster kan in de loop van het avontuur worden geüpgraded met hulpmiddelen die je her en der kunt vinden en ze kan zichzelf uitrusten met kleding die niet alleen cosmetisch is, maar echt invloed heeft op haar vaardigheden. Haar schip kan ook worden opgewaardeerd en naar eigen smaak worden aangepast, terwijl haar speeder een planeet sneller dan ooit kan doorkruisen. Ook deze kan worden geüpgraded. De schietervaring is behoorlijk goed, met prachtige visuele en geluidseffecten tijdens vuurgevechten. Denk echter niet dat Outlaws volledig op vuurgevechten is gebaseerd, want het komt vaak voor dat je een vijandelijke basis of gebied moet infiltreren zonder te worden opgemerkt, wat niet altijd even gemakkelijk is.
Eén van de belangrijkste argumenten van Ubisoft tijdens de marketingcampagne van de titel was dat dit de allereerste open-wereldgame was die de naam Star Wars droeg. Het is een open wereld waar alleen Ubisoft het geheim van heeft, want je wordt op vijf enorme, levendige planeten gezet die bezaaid zijn met zijmissies, NPC’s om te ontmoeten en mee te chatten en secundaire activiteiten. De zijmissies zijn niet altijd het spannendst, maar ze hebben wel de verdienste dat ze de werelden vullen. Je kunt bijvoorbeeld wedden op Fathieraces en meedoen aan een spelletje Sabacc, een soort Star Wars-kaartspel. Tot slot hebben de meeste NPC’s die je ontmoet een eigen verhaal en leven. Je kunt bijvoorbeeld kiezen of je burgers wilt beschermen die worden bedreigd door Stormtroopers, met het risico dat je over de hele planeet wordt opgejaagd. Het probleem is dat de wereld open is zonder echt open te zijn. Waar ons de ruimste en meest ambitieuze open wereld ooit in een Star Wars-game werd beloofd, eindigen we met talloze laadtijden die worden gemaskeerd als zwarte schermen of wachtdoorgangen waarin je je niet kunt bewegen, zoals een lift. Het is op zich niet erg, maar het is niet iets wat al een paar jaar wordt gedaan en het is verrassend dat Ubisoft zijn toevlucht heeft genomen tot deze trucjes. Een groot deel van het verloop is ook scripted, vooral de eerste twee uur van het avontuur. Verwacht dus geen totale vrijheid van actie. Over het geheel genomen is de titel een mix van infiltratie-, actie- en platformgames. Het heeft de neiging om een beetje van alles te nemen, met wisselend succes. Terwijl de schietscènes behoorlijk succesvol zijn, kan hetzelfde niet worden gezegd van de uiterst basale platformscènes, waarbij je een vooraf bepaald pad moet volgen. We hebben spannender gezien.
Laten we het eindelijk eens hebben over het meest teleurstellende punt van deze productie: de afwerking. Het is een ziekte geworden in alle Ubisoft-games, met Assassin’s Creed als boegbeeld, en nog steeds moet je het spel opnieuw opstarten als je te maken krijgt met bugs waardoor je helemaal niet verder komt. Nix die niet reageert op commando’s, een tutorial aan het begin van het spel die volledig misgaat… Het zijn slechts twee voorbeelden van een titel die in dit opzicht lijkt te zijn verprutst. En de bugs beperken zich niet alleen tot de gameplay, want ze zijn ook visueel, met boomstammen die doormidden worden gesneden… Het wordt tijd dat de titel uitkomt en dat er patches worden uitgerold, want op dit moment verdient het duidelijk de prijs voor de meest buggy game van het jaar.
Star Wars Outlaws
Pros
- Adembenemende landschappen
- Fan service in overvloed
- Een soundtrack die John Williams waardig is
- Een ultrarijke en complete open wereld
- Elke keuze die je maakt heeft invloed op het avontuur en je relatie met de vakbonden
Cons
- Veel (te veel) bugs, en niet alleen visuele bugs
- Sommige starheid in gezichtsuitdrukkingen
- De indruk dat dit een neppe open wereld is
- De weergave van mensen
- De AI is niet geweldig