Het uitgestrekte universum van Warhammer 40.000 is even somber als parodistisch en fascinerend.
Warhammer 40K was niet altijd zo duister
Het komt misschien als een verrassing, aangezien dit waarschijnlijk een van de meest “duistere” franchises in het hele universum is, maar Warhammer 40K was oorspronkelijk niet bedoeld als duistere franchise, of in ieder geval niet in die mate. Deze zeer pessimistische kant stamt voornamelijk uit de tweede editie van het spel, en de richting die uitgever Andy Chambers toen is ingeslagen.
Oorspronkelijk is de situatie waarin de mensheid zich in de eerste editie bevindt niet per se vrolijk, maar ook weer niet zo hopeloos, en het oorspronkelijke 40K-universum draaide vooral om verkenning. Rick Presley, de oorspronkelijke bedenker van de franchise, heeft zelfs spijt betuigd over de richting die daarna is ingeslagen.
Zijn Warhammer Fantasy en Warhammer 40K aan elkaar verwant?
Ter herinnering, er zijn tot nu toe drie grote “Warhammer”-universums geweest: Warhammer Fantasy (nu ook wel “The Old World” genoemd), Warhammer 40K en Warhammer: Age of Sigmar.
De oudste van de drie is Warhammer Fantasy, een fantasy-universum in de stijl van Dungeons and Dragons, met zijn elven, dwergen, enzovoort, maar “vuiler”. Dit is het universum dat je bezoekt als je bijvoorbeeld Total War: Warhammer speelt.
Het is natuurlijk maar de vraag of de twee universums met elkaar verbonden zijn. Op het eerste gezicht zou je denken van niet: de aarde bestaat in het Warhammer 40K-universum, en tot nader order is de wereld van Warhammer Fantasy zeker niet de aarde.
Dat heeft veel fans er echter niet van weerhouden erover te theoretiseren, zoals de theorie dat de wereld van Warhammer Fantasy een wereld is die volledig geïsoleerd is van het Imperium. De link was op een gegeven moment zelfs officieel: het Realm of Chaos: Slaves to Darkness supplement voor Warhammer Fantasy, uitgebracht in 1988, zegt dit zelfs expliciet.
Hoewel deze connecties werden “afgesneden” door Game Workshop, die het boek decanoniseerde en door het creëren van het Age of Sigmar-universum, de toekomst van Warhammer Fantasy, elke coherente connectie onmogelijk maakte.
Ruimtemariniers zijn geen mensen… meer
Het hart van de 40K-franchise wordt natuurlijk gevormd door de iconische Space Marines (Adeptus Astartes). Deze monsterlijke krijgers, gehuld in een exoskeletaal harnas, lijken een beetje op Captain America: ze zijn (genetisch) gemodificeerd tot ware supermensen.
Maar wist je dat er meer achter zit dan alleen sterker en veerkrachtiger zijn? In feite hebben Space Marines zulke vaardigheden dat het nog maar de vraag is of ze het wel verdienen om mens genoemd te worden.
Ze hebben de kracht om zichzelf sterker en veerkrachtiger te maken.
Ze hebben immers een tweede hart, een extra orgaan dat is ontworpen om het lichaam te regenereren, de mogelijkheid om delen van hun hersenen “in slaap te brengen” in dolfijnstijl zodat ze niet hoeven te slapen, een gifresistente proto-maag, de mogelijkheid om iemands kennis op te nemen door hun vlees te eten, longen die onder water kunnen ademen en zelfs een klier die zuur kan spuwen!
En ze zijn onsterfelijk… als ze zo lang overleven!
In het Warhammer 40K-universum is de levensverwachting… niet enorm. Dit komt niet echt door de geneeskunde (die in dit universum vrij goed is), maar omdat oorlog alomtegenwoordig is.
Maar als een Space Marine aan de dood weet te ontsnappen, is zijn lichaam zodanig dat hij gewoon niet veroudert. Met andere woorden, hij kan eeuwig leven. Nou ja… zolang hij erin slaagt het slagveld te overleven!
In ieder geval kan een Space Marine zelfs na de dood blijven vechten, dat heet een Dreadnaught: een grote robot die de overblijfselen van de Space Marine bevat die in een pseudoleven wordt gehouden, veroordeeld om zelfs na het einde te vechten!
De keizer is al onder ons
Als we het hebben over dienen na de dood, dan is de Keizer van de Mensheid het perfecte voorbeeld, aangezien hij op aarde in een vegetatieve toestand wordt gehouden en feitelijk nergens meer controle over heeft als het gaat om de staat van de Melkweg.
Maar waar komt hij vandaan, deze keizer?
Hoewel de uitleg over zijn oorsprong van uitgave tot uitgave verschilt, is één ding zeker: in de 21e eeuw is de onsterfelijke keizer waarschijnlijk al een tijdje onder ons!
In de oorspronkelijke overlevering, die nu als apocrief wordt beschouwd, is de keizer niettemin de collectieve reïncarnatie van alle sjamanen uit de neolithische periode, en zou hij in het achtste millennium voor Christus zijn geboren!
Een aantal zinspelingen
Warhammer 40K is zeker niet ontworpen om serieus genomen te worden. Integendeel, het is eigenlijk een bijtende politieke satire.
Ook hebben sommige personages in de officiële 40K overlevering interessante namen. De allereerste inquisiteur die in de franchise een naam krijgt, draagt bijvoorbeeld het prachtige patroniem Obiwan Sherlock Clousseau.
Er zit ook een interessante twist aan de naam.
Er is ook een object dat Portis Cthulhus heet, een planeet die Proxima Trantor heet (een toespeling op Isaac Asimov), en miljoenen kleine toespelingen op van alles en nog wat, vaak uiterst subtiel.
Margaret Thatcher?
Er is ook het geval van Mag Uruk Thrakka, de grootste Ork in de Melkweg, wiens naam mogelijk is geïnspireerd op die van Margaret Thatcher, hoewel Games Workshop dit inmiddels officieel heeft ontkend en heeft uitgelegd dat het puur toeval was.
Hoe dan ook, de toespeling lijkt algemeen aanvaard, vooral omdat hij teruggaat tot het prille begin van het Warhammer 40K-universum, in de jaren 1980, toen Thatcher premier was, en typisch was voor het soort politieke grappen dat in die tijd in het 40K-universum te vinden was.
De paarse Orks
De Orks van het Warhammer 40k-universum zijn nogal sympathiek, met hun kleine onbewuste psychische kracht die hun primitieve machines laat werken zolang ze denken dat ze werken.
Daarom is hun bijgeloof erg belangrijk, waaronder het belang van kleuren. We weten bijvoorbeeld dat “rood wunz go fasta” (tout c’ké rouj’ va plus vite). Blauw is een symbool van geluk, groen is het beste (onvermijdelijk, het zijn Orks), enz.
Er is dus een kleine theorie ontstaan over de kleur paars: het zou de kleur van stealth zijn. Hoewel dit nooit is bevestigd door Games Workshop, zijn veel fans ervan overtuigd. En de reden is heel eenvoudig.
“Heb je ooit een paarse Ork gezien?”