Uitgebracht in 2006 voor de Xbox 360, vestigde Dead Rising zich vanaf het moment dat het uitkwam als een beat them all-klassieker. Bijna 20 jaar later maakt de franchise een comeback met een bijna-remake van de oorspronkelijke episode.
Als er één Capcom-franchise is die we niet hadden verwacht terug te zien – afgezien van Dino Crisis – dan is het Dead Rising wel. Ten eerste omdat het vierde deel in de saga niet bepaald een groot commercieel succes was. En ten tweede omdat Capcom had besloten de ontwikkelstudio die verantwoordelijk was voor de laatste delen te sluiten… De kans op een nieuwe Dead Rising was klein. Maar tot onze grote verbazing heeft Capcom inderdaad een ‘remaster’ van de eerste episode aangekondigd. Let op de apostrofs, want in de praktijk ligt deze remaster veel dichter bij een remake dan bij een simpele heruitgave. Capcom heeft de inhoud van het spel nauwelijks aangeraakt, maar geeft ons wel een complete grafische revisie, onder de RE Engine.
Visueel is dit dus een vrij “fris” spel. Eerder omdat, hoewel de RE Engine het origineel een facelift geeft, we moeten toegeven dat het verre van een klap in het gezicht is. Capcoms grafische engine profiteert bij lange na niet van de mogelijkheden van de nieuwste generatie consoles: de textures zijn nog steeds erg flets, de omgeving is erg levenloos en het is duidelijk dat de ontwikkelaars met een beperkt budget hebben gewerkt. Capcom is zich hier ongetwijfeld van bewust, want het spel wordt niet voor de volle prijs verkocht (€49,99). Dat is echter nog steeds hoog voor een “halve remake”.
Op het gebied van gameplay blijft DRDR uiterst trouw aan het origineel. Voor degenen die het nog niet hebben gespeeld, een beetje context: Dead Rising plaatst je in de schoenen van een fotograaf die moet proberen te ontsnappen uit een winkelcentrum dat wordt overspoeld door zombies. De titel ontleent zijn originaliteit aan de mini open wereld – ongebruikelijk voor een beat them all – aan het ongelooflijke arsenaal, waarin botte wapens (zwaarden, bijlen, enz.), vuurwapens (revolvers, jachtgeweren, enz.) en gekke wapens (waaronder het onvermijdelijke winkelkarretje) zijn gemengd, en aan de vele eindbazen: geen vreselijke zombies maar mensen die zijn getransformeerd in echte psychopaten, nog gevaarlijker dan de legers zombies waar je het tegen opneemt.
Hoewel deze remake inhoudelijk zeer trouw blijft aan het origineel, heeft Capcom toch een heleboel veranderingen doorgevoerd, waarvan de meeste de formule effectief moderniseren. Ervaring wordt bijvoorbeeld veel sneller opgedaan dan in het origineel, waardoor je veel sneller krachtigere aanvallen vrijspeelt. De besturing van de game is ook herzien om meer flexibiliteit te bieden. Je kunt nu bijvoorbeeld bewegen terwijl je richt. Er zijn ook automatische saves, die het leven een stuk makkelijker maken, een aantal praktische wijzigingen aan het levelontwerp om bugs te verminderen, een licht herwerkte AI en praktische visuele aanwijzingen (zoals een ‘levens’-meter voor voorwerpen, die erg handig is). Zoals je kunt zien, is dit een extreem gemoderniseerde versie van het spel, en niet zomaar een simpele port. Capcom heeft uitstekend werk verricht door de titel te moderniseren. Het heeft echter nog steeds een tijdlijn-gebaseerde structuur die niet makkelijk te volgen is voor beginners (in principe zijn bepaalde sequenties alleen toegankelijk op bepaalde tijdstippen, in een kort tijdsbestek). Dit is waarschijnlijk het enige originele element dat weggelaten had kunnen worden. Maar fans kunnen gerust zijn: als er aanpassingen zijn, voegen ze allemaal iets extra’s toe…
Inhoudelijk bevat deze remaster geen extra levels of eindbazen. Er zijn wel een paar nieuwe kostuums om vrij te spelen en een Infinite-modus om vrij te spelen. Niets revolutionairs, maar fans zullen het waarderen.
Voor de rest, ondanks de vele kleine toevoegingen, behoudt deze “remaster” de kwaliteiten en fouten van het origineel. Je krijgt nog steeds een enorme kick van de gevechten, met onconventionele wapens, een erg “rauwe” toon en een hoge mate van geweld. De structuur van het spel blijft echter vervelend en ondanks verbeteringen in de gameplay is het nog steeds “ingewikkeld” om grip op te krijgen, vooral tijdens de spannende eindbaasgevechten.
Is de game in 2024 nog steeds een afleiding waard? Zeker. Zoals we hierboven al zeiden, heeft Capcom de game enorm gemoderniseerd en ons een mooie grafische opknapbeurt gegeven. Deze DRDR is zeker niet het type remake dat je versteld zal doen staan, maar het heeft wel de verdienste dat het een klassieker die zwaar verouderd was toegankelijker maakt…
Conclusie
De Dead Rising Deluxe Remaster is zeker geen eenvoudige remaster, maar moderniseert de formule van de eerste Dead Rising op briljante wijze en geeft de titel een complete facelift dankzij de RE Engine. Het is misschien niet oogverblindend, maar de titel heeft wel de verdienste een klassieke beat ’em all die zwaar verouderd was toegankelijker te maken. De meeste verbeteringen hebben betrekking op de gameplay. Maar dat is niet alles, want er zijn ook een paar nieuwe functies aan de contentkant, zoals nieuwe kostuums en modi. De prijs van €49,99 is niet te hoog voor een remake die met vlag en wimpel is geslaagd.
Dead Rising Deluxe Remaster
Pros
- Een mooie grafische revisie
- Geheel gemoderniseerde gameplay
- Trouw aan het origineel
- Lage prijs (€49,99)
Cons
- Getimede structuur, snel vermoeiend
- Een paar bugs
- Gameplay die oud wordt, ondanks de verbeteringen
- Hardheid even slecht gemeten als altijd