Ravenwatch is waarschijnlijk niet de meest besproken game aan het einde van het jaar. Toch is deze titel, uitgegeven door Nacon, een uitstekende verrassing.
De afgelopen maanden is de roguelike-rage een beetje weggeëbd. Maar dat heeft Passtech Games er niet van weerhouden om met Ravenswatch een nieuwe uitdaging aan te gaan. De in Lyon gevestigde studio was al meesterlijk geslaagd in zijn vorige uitdaging, Curse of the Dead Gods, die zich vanaf het begin opwierp als een van de beste roguelikes van de afgelopen 5 jaar. Met Ravenswatch herhaalt hij die prestatie, zij het met een iets andere aanpak…
De titel werd al in 2023 in early access uitgebracht op PC, op 6 april om precies te zijn. Maar sindsdien is er veel veranderd. Het heeft nu recht op een port naar consoles en vooral op een veel completere versie 1.0.

Het spel speelt zich af in een wereld vol verhalen en legendes en is gepositioneerd als een coöperatieve roguelike – hoewel het ook heel goed mogelijk is om het solo te spelen. Je kruipt in de huid van een van de 4 basispersonages: een griezelige versie van Roodkapje die naar believen in een weerwolf verandert, Beowulf, de Rattenvanger, Aladdin, de Apenkoning en een meer ontspannen versie van de Sneeuwkoningin. De game mengt deze verschillende werelden in een verhaal dat een excuus is om te reizen en monsters af te slachten. We gaan hier overigens niet te lang bij stilstaan, want het script en de presentatie zijn niet per se de sterkste punten van de game.
Waar het spel echter wel punten scoort bij het eerste contact, is de grafische stijl. We zwemmen in zeer duistere fantasie, met verrassend kleurrijke personages en een sublieme art direction die zowel een stripboek- als duistere stijl combineert. De cel-shaded grafische stijl past perfect bij het universum van de game. Over het geheel genomen is de titel ook esthetisch zeer geslaagd, ook al heeft de cel-shading vaak de neiging om een beetje te veel een masker te spelen.
Tweede aangename verrassing: qua gameplay durft Ravenswatch een andere aanpak te kiezen. Hier beweegt de speler zich voort op een vrij uitgestrekte kaart vol schuilplaatsen en secundaire missies. Door ze te voltooien, winnen ze aan kracht. Het doel is om de eindbaas aan het einde van het level te verslaan en zo door te gaan naar de volgende map… Zoals we al zeiden, is het spel een roguelike en speelt het in de moeilijkheidsgraad overkill.

Eerst moet je leren hoe je de ingewikkelde mechanica onder de knie krijgt, die aan het begin van het avontuur niet echt goed wordt uitgelegd. Het gevechtssysteem bestaat uit het gebruik van alle knoppen op de controller, die elk overeenkomen met een bepaald type aanval. Naast de basisaanvallen (knop X) zijn er ook afstandsaanvallen, bliksemaanvallen, een special en een ultimate skill. Pad in de hand geeft ongeveer hetzelfde gevoel als in Hades, dat zich onderscheidt door de snelheid en techniciteit van de gevechten, maar ook door de noodzaak om snel te zijn. Na 18 minuten in een wereld word je geteleporteerd naar de eindbaas van het level, of je er nu klaar voor bent of niet! Een ander bijzonder kenmerk van de titel is de intelligente dag/nacht-cyclus, die zowel de vijanden als de vaardigheden van je personage beïnvloedt. s Nachts verandert ons Roodkapje in een Weerwolf, met nieuwe bewegingen… Een uitstekend idee dat veel originaliteit met zich meebrengt.
Wat de minpunten betreft, is het volgende van belang.
Wat de minpunten betreft, noemen we natuurlijk het gebrek aan duidelijke uitleg over de gameplay aan het begin van het spel, een verhaal dat gierig is met details en een nogal frustrerend ervaringssysteem, dat je dwingt om heel lang voor je spel te blijven zitten… Ravenswatch is duidelijk geen spel voor nieuwelingen. De weinige talenten die je kunt vrijspelen maken je taak niet per se makkelijker, vooral omdat ze heel langzaam vrijkomen… Tot slot is er de coöperatieve modus, die alleen online werkt. Dit is een keuze van de ontwikkelaars: als ze ervoor hadden gekozen om alle personages op één scherm te zetten, zou het erg moeilijk zijn geweest om je weg te vinden. Het probleem is dat Ravenswatch typisch het soort spel is dat je graag met je vrienden speelt, en het gebrek aan een lokale coöp-modus is wreed voelbaar. Je zult je vrienden het spel moeten laten kopen en direct verbinding met je moeten laten maken om een coöp te kunnen spelen. Jammer…
Conclusie
Hoewel Ravenswatch de roguelike niet opnieuw uitvindt, biedt het genoeg nieuwe mogelijkheden om een must-have te worden voor fans van het genre. Het spel dompelt ons onder in een wereld vol fantasieverhalen die erg leuk zijn om te verkennen en heeft een topcast. Hoewel het in de voetsporen treedt van het uitstekende Hades, aarzelt het niet om van zijn model af te wijken, zowel wat betreft de grafische stijl (cel-shading) als de gameplay, met een paar welgevoelde bijzonderheden zoals de tijdsbeperking (18 minuten per level), de co-op invalshoek (helaas alleen online), de dag/nacht-cyclus, etc. Dit is een uitstekende roguelike, zij het met een paar kleine minpuntjes: het is niet per se het meest toegankelijke spel voor nieuwkomers, noch het meest lonende qua progressie…