Als de laatste compilatie in een complete heruitgave van de Ace Attorney-saga onderscheidt Investigations zich van de rest van de franchise door de gameplay, die diepgaander is dan die van zijn voorgangers.
De Ace Attorney Investigations Collection is de laatste bouwsteen in een gigantische poging om de Ace Attorney-franchise opnieuw uit te brengen en te bundelen op moderne platforms en met verbeterde sprites, die in 2019 begon met Phoenix Wright: Ace Attorney Trilogy. Tenminste als je bereid bent om de saga in het Engels te consumeren: want een Franse vertaling van The Great Ace Attorney Trilogy ontbreekt nog.
Zoals de naam al doet vermoeden, heeft deze nieuwe compilatie betrekking op de twee “Ace Attorney Investigations”-games, met aanklager Benjamin Hunter in een onderzoeksspel zonder procesfase (dit is eigenlijk een tekortkoming van het spel, omdat we heel goed weten dat de rechtszaal en de onnavolgbare rechter een groot deel van de ziel van de saga vertegenwoordigen). Deze twee spin-offs van de hoofdserie genieten een nogal eigenaardige reputatie binnen de franchise: terwijl de eerste van de twee games door het fandom vaak wordt beschouwd als een teleurstellend opus, is het tegenovergestelde het geval voor de tweede, die vaak wordt gerangschikt onder de beste games in de saga.
Maar Ace Attorney Investigations Collection is zeker niet het spel dat we aanraden om de franchise mee te beginnen. Je kunt veel beter beginnen met het eerste opus, Phoenix Wright: Ace Attorney. Over de vraag of je het beter na of voor de Apollo Justice Trilogie kunt spelen, valt te twisten: als je het verhaal in chronologische volgorde wilt volgen, dan valt Investigations tussen de twee trilogieën in. Maar je kunt ook een heel andere logica volgen en het na de twee trilogieën spelen, voor een verhaal dat, alles bij elkaar genomen, nogal losstaat van de Phoenix Wright-saga over het advocatenkantoor, terwijl je toch de kans krijgt om bij te praten met oude vrienden die je al minstens drie games niet hebt gezien.
De game is dus per definitie niet gericht op nieuwkomers. Vergeet niet dat Ace Attorney een zeer unieke saga blijft in de wereld van videogames, en het beeld dat we hier schetsen is gericht op fans van de saga. We gaan er daarom van uit dat je al fan bent van de “animeske” stijl van de graphics en van de gerechtelijke excentriciteiten met een groot OBJECTION!!!
Zoals hierboven vermeld, hebben beide spellen een gameplay die ongeëvenaard is in de Ace Attorney-franchise. Sterker nog, het is de moeite waard om te onthouden dat de hoofdsaga bestaat uit pure Visual Novels met zeer minimale gameplay. Met Ace Attorney Investigations blijven we weliswaar binnen de codes van het genre, maar het spel geeft ons een licht gevoel van extra controle: zo bewegen we een personage door een 2D-setting, verzamelen we aanwijzingen en moeten we verbanden leggen tussen verschillende elementen door ze in elkaar te passen als puzzelstukjes.
Als er geen rechtszaak is, wisselt Ace Attorney Investigations deze onderzoeksfasen af met confrontatiefasen die gebaseerd zijn op hetzelfde principe als de rechtszaken in de hoofdsaga, maar dan veel beknopter: een personage geeft je zijn versie van de feiten, en het is aan jou om de fouten in zijn redenering (of in zijn leugens) aan te tonen door erop aan te dringen of de ter plaatse verzamelde aanwijzingen te gebruiken om de tegenstrijdigheden in de toespraak van je gesprekspartner (die soms de moordenaar is) aan te wijzen.
Dat is het wel zo’n beetje qua gameplay, maar dat is nooit de grootste aantrekkingskracht geweest van de franchise, die veel meer leunt op het verhaal, de personages en natuurlijk het pushen van de spelers tot (soms verdraaide) redeneringen.
En op het gebied van personages worden we behoorlijk goed bediend, want Ace Attorney Investigations laat ons herenigen met veel personages uit de originele trilogie die verdwenen waren in de games met Apollo Justice, zoals die goede oude inspecteur Dick Tektiv die ons hier het grootste deel van de tijd vergezelt (om spoilerredenen zullen we je niet meer vertellen over de andere terugkerende personages). Maar ook de nieuwe personages worden niet vergeten! (Hoewel er natuurlijk een paar missers zijn).
De onderzoeken zijn ook zeer gevarieerd, zoals we van de franchise gewend zijn, en bieden zeer aparte omgevingen, ook al grenzen sommige misschien soms een beetje aan het belachelijke (niet per se meer dan in de hoofdsaga, maar de 2D “top/side view” visie tijdens de onderzoeksfasen, met personages die een beetje meer “cartoonesk” zijn gemaakt helpt niet altijd).
Muzikaal is dit Ace Attorney, dus we kunnen natuurlijk de hoge kunst verwachten waar de saga zo goed in is. De muziek heeft echter wel de chiptune-feel behouden die afwezig is in recentere games zoals die in de Apollo Justice-trilogie.
Wat de graphics betreft, kun je in deze compilatie voor het eerst kiezen tussen ouderwetse pixel art sprites, die nostalgische fans zullen waarderen, en gemoderniseerde sprites. Merk echter op dat deze laatste alleen betrekking hebben op de personages die zichtbaar zijn in de top-view omgeving, en niet op die in de dialoog. Paradoxaal genoeg raden we je aan om de ouderwetse graphics te gebruiken om het “cartooneske” effect waar we het net over hadden wat af te zwakken.
.
In termen van prijs, zullen sommigen zeggen dat het een beetje duur is, maar net als bij de Apollo Justice Trilogie, moet worden opgemerkt dat deze trilogie opusen bevat die tot dan toe gewoon nooit in het Frans waren uitgebracht. Het is dus moeilijk om een prijs van €39,99 te misgunnen voor een compilatie die weliswaar iets magerder is dan de vorige twee, maar die volledig bestaat uit niet eerder uitgebrachte inhoud in de taal van Molière.
.
Sommigen zullen nog steeds beweren dat het eerste spel van de twee die in deze compilatie worden aangeboden niet bepaald een meesterwerk is. Maar we moeten het niet te snel begraven: de onderzoeken zijn nog steeds leuk, en we zitten eigenlijk nog steeds op erg goede Ace Attorney, simpelweg zonder op het niveau te zitten van een spel als Trials and Tribulations (uiteraard).
Conclusie
Hoewel Ace Attorney Investigations Collection slechts een compilatie van twee games is (in plaats van de drie in de andere compilaties), biedt het een geheel nieuwe invalshoek op bekende personages, aangezien je overschakelt van verdedigen naar beschuldigen in een onderzoeksspel dat weliswaar iets klassieker is (begrijpelijk, iets meer “Sherlock Holmes” of “Hercule Poirot”: je onderzoekt en beschuldigt vervolgens) dan de hoofdsaga. Toegegeven, je komt in deze compilatie niet in een rechtbank terecht, maar de gameplay lijkt erg op die van een gesprekspartner en de game heeft de mythische charme van de franchise. Natuurlijk moet je dus een kenner zijn, en Investigations is zeker geen instap in een saga die uiterst uniek blijft en de meest “gamers” onder jullie niet zal aanspreken.
Ace Attorney: Investigations Collection
Pros
- De cultfiguren van de saga
- Gameplay die iets "actiever" is dan in de hoofdsaga
- Voor het eerst in het Frans
- Bevat een van de beste games van de saga
- Voor het eerst in de schoenen van een officier van justitie
Cons
- Sprites die een beetje cartoonesk zijn
- Sommige zaken zijn iets absurder dan normaal
- Geen rechtszaalfases
- Dezelfde prijs als de twee vorige compilaties, maar voor slechts twee games