Tecmo Koei, dat er een gewoonte van had gemaakt om ons elk jaar met nieuwe afleveringen te overspoelen, heeft zijn cult Dynasty Warriors-serie een paar jaar aan de kant gezet voor een complete reboot. Is Origins de game waar fans op hebben gewacht?
De Dynasty Warriors-serie beleefde zijn gloriemoment op de PS2. Dynasty Warriors 2, 3 en 4 zijn zonder twijfel de meest succesvolle delen uit de serie. En laten we eerlijk zijn, Koei had het moeilijk om de formule te moderniseren. Er zijn zeker een paar pogingen geweest, van Dynasty Warriors 6 tot het nieuwste deel, 9, die de formule probeerden aan te passen aan de open wereld, maar de meeste zijn geëindigd in mislukkingen of op zijn best gemiddelde games. De uitgever heeft ook het aantal spin-offs en ‘Xtreme’ of ‘Ultimate Edition’ heruitgaven opgevoerd. Deze strategie heeft geholpen om de inkomsten te verhogen, maar heeft ook een enorme impact gehad op het merkimago van de serie. Met Dynasty Warriors Origins heeft de uitgever de tijd genomen.

Je moet echter geen spel verwachten dat helemaal opnieuw begint. Ja, er zijn veranderingen, maar vooral evoluties. Het is vooral de gameplay die in de goede richting evolueert. Ook de singleplayer-modus biedt uitstekende herspeelbaarheid.
In tegenstelling tot de vorige delen is het hier niet de bedoeling om als een van de beroemde helden uit de saga te spelen, maar als een nieuwkomer die een plek voor zichzelf probeert te veroveren tussen de verschillende dynastieën van de Drie Koninkrijken, in het China van de 3e eeuw. Alle iconische personages uit de saga zijn te vinden in de drie facties. De originaliteit zit hem in het feit dat je vanaf het tweede hoofdstuk van het spel je lot kunt bepalen door je aan te sluiten bij een van de drie facties, wat het spel een solide herspeelbaarheid biedt omdat je een ander pad kunt volgen.

Vrij van de catastrofale open wereld van Dynasty Warriors 9 heeft Koei dit keer gekozen voor een gigantische kaart met steden, evenementen en gevechten. Spelers bewegen vrij over de kaart om hun volgende actie te kiezen, wat het spel een RPG-gevoel geeft. In dezelfde geest doet de speler ervaring op, wat zich vertaalt in een levelsysteem met een toename in kracht, het geleidelijk ontgrendelen van vaardigheden, nieuwe aanvallen die beetje bij beetje worden ontgrendeld, steeds krachtigere wapens ook… En dit is een van de twee uitstekende ideeën in dit opus.
Het tweede uitstekende idee is de complete herziening van de gameplay van het spel. Je hoeft niet langer alleen maar met de X-knop te knuppelen, want de game bevat veel technischere gameplay met verschillende combo-sequenties. Natuurlijk is er nog steeds de musou superaanval, maar de gevechten zijn nu gebaseerd op het gebruik van speciale aanvallen, die je kunt ontgrendelen door vijandelijke slagen te ontwijken of te pareren. Met een reeks combo’s kun je zijn verdediging breken of hem door de lucht laten vliegen. De gameplay is veel completer, technischer ook en over het algemeen esthetischer, met veel mooier geënsceneerde gevechten. Het echte pluspunt? Speciale aanvallen kunnen worden aangepast. Concreet activeer je ze met een trekker en kies je vervolgens tussen de vier knoppen, en deze vier basisaanvallen kunnen worden vervangen door aanvallen die je later in het avontuur vrijspeelt… Het is ook de moeite waard om op te merken dat aanvallen ook variëren afhankelijk van het gebruikte wapen.

Tot slot de laatste evolutie: het spel is veel uitgebreider dan zijn voorgangers, met een indrukwekkend aantal cinematics en interacties. Het is goed doordacht, ook al legt Koei helaas alle eieren in één mandje. Je kunt zien dat het spel is ontworpen voor een singleplayer-ervaring. Er is zelfs geen online spelmodus, lokale coöp of free-to-play-modus en dat is best jammer, want dat was een sterk punt van de franchise. Misschien voor het volgende deel?
Een ander punt dat ik jammer vind: afgezien van deze punten is de serie niet echt geëvolueerd. De basis blijft hetzelfde: je rent halsoverkop om de generaals van je vijand uit te schakelen, de basisinfanteristen zijn nutteloos kanonnenvoer en de game beweert nog steeds even strategisch te zijn als altijd, terwijl dit aspect in feite nog steeds totaal onderbenut is. Natuurlijk, als je van de doelstellingen afwijkt, mis je waarschijnlijk je missie. En ja, Koei heeft een paar nieuwe functies toegevoegd, zoals het besturen van je squadron. Je kunt een paar mannen in je team vragen om een muur van schilden te vormen of een salvo van pijlen te sturen, maar uiteindelijk heeft dit niet veel invloed op de gevechten. Het strategische aspect komt op de achtergrond te staan. Een ander klein minpuntje is dat, terwijl de meeste gevechten goed worden aangepakt en er zelfs in slagen enige diversiteit te bieden, met duels (een nieuwe functie in dit opus), meesterlijke charges en schermutselingen, andere missies duidelijk aan de kant worden geschoven, met name ontsnappingen en ontsnappingen. Tot slot betreuren we ook de nogal lichte inhoud. Je bent in zo’n 20 uur door de game heen en hoewel de post-game zijn aantrekkingskracht heeft, moet gezegd worden dat de game qua content veel minder genereus is dan zijn voorgangers… Het is ook erg jammer dat je buiten de singleplayer-mode niet vrijelijk je favoriete helden kunt belichamen.
.
Op technisch gebied gaat het spel de goede kant op, met een grote upgrade van de grafische engine, compleet opnieuw ontworpen modellen en vooral een aantal erg mooie animaties. Het is geen absolute topper op new-gen, maar je moet toegeven dat de saga een paar stevige stappen vooruit heeft gezet. De camera volgt de actie ook veel beter, met een echt richtingsgevoel. We betreuren echter wel een paar grote schokken in het geluid tijdens grootschalige gevechten.
Aan de goede kant van de verrassing noemen we de aanwezigheid van meerdere checkpoints in elke missie, een echte gamechanger omdat je niet meer vanaf nul hoeft te beginnen.
Conclusie
Na een zeer teleurstellende Dynasty Warriors 9 heeft Omega Force de tijd genomen – 7 lange jaren – om een complete reboot van de serie af te leveren. En het moet gezegd worden, de studio doet het een stuk beter met deze aflevering. Allereerst is er technisch gezien een kloof tussen de twee games. DW 9 benut het potentieel van de new-gen consoles en is grafisch een echt succes. Maar het is in de gameplay dat de game het meest evolueert, met een nieuw, completer gevechtssysteem, een groot aantal nieuwe functies (ervaring, verwisselbare wapens, vaardigheden om te verwerven) en een welkom RPG-aspect. DW Origins biedt een zeer plezierige singleplayer-campagne. Fans zullen echter teleurgesteld zijn door het ontbreken van een free-to-play modus en, bovenal, een co-op modus, lokaal of online… Maar misschien komt dat terug met het volgende deel in de serie…