Deze dagen zijn roguelikes een dubbeltje in een dozijn. Iedereen komt met zijn eigen voorstel, ten goede of ten kwade. De Poolse studio Superstatic heeft besloten een actiespel te maken dat zich afspeelt in een alternatief Parijs tijdens de Franse Revolutie. Het probeert zich te onderscheiden met een op kaarten gebaseerd spelmechanisme, met het risico dat andere onderdelen worden verwaarloosd.
Superstatic begint met goede bedoelingen. De studio maakt gebruik van de context van de Franse Revolutie, die weinig vertegenwoordigd is in videogames. De bekendste vertegenwoordigers zijn Assassin’s Creed Unity, Steelrising en We. De Revolutie. Alle drie hebben ze één ding gemeen, en dat is hun gepolijste art direction. Liberté doet in dit opzicht met ze mee. De artiesten van de studio hebben veel zorg besteed aan de visuals van de personages. René, Ana, Victor en Flea, de vier speelbare hoofdpersonen, hebben een bepaald charisma, net als Lady Bliss, een bovennatuurlijke entiteit. Het is dus geweldig om hun modellen te zien tijdens de discussies. Hetzelfde geldt voor de secundaire personages.
Aan de andere kant, als je eenmaal midden in het spel zit, verwatert de charme. Visueel is de titel behoorlijk, maar niet meer dan dat. De setting moet een alternatief Parijs uit de 18e eeuw voorstellen, maar afgezien van een paar elementen hier en daar is dat niet echt overduidelijk. Bovendien blijven de ontwikkelaars dezelfde modellen hergebruiken, waardoor straten er uiteindelijk hetzelfde uitzien. Er zijn ook een paar meer open gebieden en overdekte passages om een beetje diversiteit toe te voegen. Desondanks volgen de missies elkaar op en krijg je de indruk dat je steeds weer naar dezelfde plekken gaat. Aan de andere kant zijn er nog een paar fantastische elementen die geïnspireerd zijn op de wereld van H.P. Lovecraft. Het is jammer dat er niet meer aan de technische kant is gewerkt. De inconsistentie in de framerate is vervelend en de ervaring werd ontsierd door verschillende bugs, vooral bij botsingen.
Liberté
Pros
Cons